Annemin ağrıları inanılmaz bir seviylere gelip, bizden yardım almadan yürüyemez hale gelmişti. Ben nedense hiç anneme konduramıyordum. Eşim birgün bana; artık bir tekerlekli sandalye alman gerekiyor dediğinde, moralim çok bozulmuştu. Annem ve tekerlekli sandalye. Hayal edebileceğim birşley değildi. Birkaç hafta annemi tekerlekli sandalyede özdeşleştirme fikrine kendimi alıştırmakla geçti. Sonrasında hastaneden çıkışta bir medikalciye uğrayı tekerlekli sandalye ve koltuk değneklerin alıp eve geldim.

Annem tekerlekli sandalye ve koltuk değneklerini gördüğünde buruk bir sevinç içerisindeydi. Hemen koltuk değneklerini nasıl kullanması gerektiğini ona anlatmaya koyuldum. Lakin annem koltuk değneklerini kullanamadı. Ama tekerlekli sandalyeyi kullanmaya başlamıştık. Artık tuvalete bile giderken tekerlekli sandalyeyi kullanıyorduk. Malum bacağına metastaz yapmıştı ve sürekli ağrıları oluyordu. Ayağının üzerine basamıyordu bile. Sabaha kadar iniltilerle uyuyamayan annem. Gerçekten büyük bir imtihan. Bana sürekli uykuya hasret kaldım derdi. Çünkü ağrıdan bir an olsun uyuyamıyordu. Gözleri bir an dalsa bu sefer öksürük nöbetleri başgösteriyordu.

Bazan annem keşke yaşasaydı da ona biraz daha hizmet etseydim diye düşünüyorum ve o hastalıklı haliyle çekmiş olduğum inilti videosunu izlediğimde, bu düşüncelerim ister istemez kayboluyordu. Çünkü hastalığın başlamasından beri bir an onsun iyi bir günü geçmemişti. Bir tek akciğerlerindeki iltihabın kanal yoluyla alınmasından sonra 3 günlük güzel bir gün geçirmişti.

Akciğerlerindeki iltihap için 24 gün hastanede yattıkdan sonra annem sanki iyileşmiş gibiydi. Eve götürüp işyerine geçtikten sonra öğleden sonra beni telefonla aradı. Annemin beni her aramasında korkuyla telefonu açardım. Acaba acil bir şeymi oldu diye korkuyla telefonu açtım. Annem güzel bir ses tonuyla bana yemek yatığını söyledi. Kara lahana sarma ile mısır ekmeği yapmıştı. İçin bir tuhaf olmuştu. Hayatı ağabeyimle beni büyütmeye adayan insanın muhtaç duruma düşmesinden içindeki burukluğu atmış; bana annelik duygusunu gösterme adına en sevdiğim yemekleri yapmıştı. Zaten bu olay bir daha tekrarlamamıştı.

Annemi artık götürdüğüm her yere tekerlekli sandalyeyle götürüyor, eve çıktığımızda tekerlekli sandalyenin tekerleklerini silip eve alıyorduk. Bu iş bizim rutinimiz halini almıştı. Ozaman bir engelli için tekerlekli sandalyenin ne kadar önemli birşey olduğunu görmüştüm. Allah kimseyi bu duruma düşürmesin.